“Soms is doen gewoon doen”
Cliënten vragen in de hulpvraag om controle. Ze zijn de controle kwijt en voelen zich daar gespannen onder. Echter, door controle te willen, creëer je spanning. Controle is een illusie.
.
Doen is soms uit handen geven
Vaak voelen deze mensen zich eenzaam en niet begrepen. “Ik help iedereen en sta voor iedereen klaar, maar er komt nooit eens iets terug”. Of : “Ik kan het beter zelf doen, want dan weet ik zeker dat het goed gebeurt”.
Als je vanuit een schuldgevoel niemand te kort wilt doen, je elke keer aangesproken voelt om te helpen, ook al voel je dat het teveel is. Je iets uit handen geeft, maar merk dat je er onrustig van wordt als jij er geen invloed meer op hebt. Niks wilt missen van alle leuke dingen en events die er zijn en waar je naar toe kunt. Veel te veel uren extra op je werk doorbrengt en ook vind dat je moet sporten, je sociale contacten bijhouden, je huis schoonmaken, voor je kinderen zorgen enz. enz. Estivé gaat samen met jou ontdekken hoe je weer balans vindt en daarmee verantwoordelijkheid neemt.
Je verantwoordelijkheid leren nemen
En opeens kun je dan merken dat je energievaatje leeg is. Zomaar opeens. Maar het is niet zomaar opeens. Dat proces is al veel langer aan de gang. Maar je hebt het niet gemerkt, omdat je de signalen van je lichaam niet oppikte, de vermoeidheid negeerde.
Samen met mijn cliënt ga ik onderzoeken wat er onbewust voor zorgt dat deze overlevingsstand aan staat. Wat maakt dat je je schuldig voelt als je iets voor jezelf doet, dat je het bijvoorbeeld moeilijk vindt om alleen te zijn of om even niets te doen.
Als je je eigen verantwoordelijkheid neemt, dan heb je pas invloed. Wat is een goede balans in aktief zijn en rust nemen?